29 Μαΐου 2013

Παμε μια βολτα μεχρι το φεγγαρι;

Κλεισε τα ματια σου και ακολουθησε με.
Δεν θα ερθει κανεις μεχρι το φεγγαρι.
Εκει θα ειμαστε μονο εγω και εσυ, και θα κοιταμε το απεραντο κενο.
Περα μακρυα θα βλεπουμε μονο που και που μερικα αεροπλανα να πετουν.
Πηγαινοντας που, αναρωτιεσαι.
Ποτε δεν θα μαθεις.
Εδω πανω υπαρχουν μονο το φεγγαρι, εσυ και το κενο.
Και ομως εγω δεν βλεπω τιποτα.
Μοναχα εσενα.
Κλεισε τα ματια σου και ακολουθησε με χωρις να κουνηθεις.
Αυτο το μερος εδω ειναι δικο μας.
Και θελω να το θυμασαι.
Εγω παντα θα το θυμαμαι.
Μην φοβασαι.
Δεν θα ερθει κανεις μεχρι να φυγουμε.
Κανεις δεν θα μπορεσει να μας δει.
Και να σου πω γιατι;
Γιατι δεν φαινομαστε πια. Μονο υπαρχουμε.
Αισθανομαι σαν να σε γνωρισα χθες η σαν να σε ξερω απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου.
Με μπερδευεις. Παντα με μπερδευες.
Γιατι με θυμασαι μονο οταν με βλεπεις.
Οταν δεν με βλεπεις με ξεχνας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου