Το πηγάδι της ζωής.

Και τώρα έχεις μπροστά σου ένα πηγάδι.

Είναι το πιο βαθύ πηγάδι που μπορείς να φανταστείς.

Εκεί αρχίζουν και τελειώνουν όλα. 

Από εκεί ξεκίνησες και εσύ, και ας μην το θυμάσαι.

Έμαθες όμως να το κοιτάς από ψηλά. Όπως και άλλα πράγματα στην ζωή σου.

Σε προκαλώ λοιπόν. 

Σε προκαλώ να πέσεις μέσα του. Να βρεθείς στον πάτο.

Να νιώσεις το σκοτάδι, την μοναξιά, την υγρασία, το κενό, τον εαυτό σου.

Τώρα κλείσε τα μάτια και σκέψου αυτό που φοβάσαι.

Ότι και αν είναι αυτό.

Την Απώλεια, την μοναξιά, την εγκατάλειψη, το ψέμα, το απουσία, τον θάνατο, την ζωή, το σκοτάδι, τους έρημους δρόμους, τους εφιάλτες σου, τον κόσμο, τα ύψη, τις σκέψεις, τους άγνωστους, τους μπάτσους, τους δασκάλους στο σχολείο, την άγνοια, τα απωθημένα, το ακατόρθωτο, την προδοσία, την φυλακή, την σχιζοφρένεια, την αλήθεια, την σιωπή, τον εαυτό σου. 

Κράτα τα μάτια σου για λίγο ακόμα κλειστά και σκέψου αυτό που σε κάνει ευτυχισμένο.

Ότι και αν είναι αυτό.

Μια αγκαλιά, ένα φιλί, έναν φίλο σου, το σπίτι σου, την οικογένεια σου, τον σκύλο σου, το φαγητό που σου αρέσει, την κοπέλα σου, το αγόρι σου, τα αδέρφια σου, την βροχή, την εμπιστοσύνη, την αγάπη, τον έρωτα, την ψυχή σου, το σώμα σου, την αμοιβαιότητα, το άρωμα του, την μουσική, τις αναμνήσεις που είχες απο παιδί, την μαμά σου, τον μπαμπά σου, τον εαυτό σου. 

Και τώρα, αφού ξέρεις τι φοβάσαι και τι αγαπάς, σκαρφάλωσε και βγες στην επιφάνεια.

Άφησε όμως πίσω αυτό που αγαπάς και σκαρφάλωσε με τον φόβο σου παρέα.

Όταν φτάσεις ξανά στην κορυφή, και σταθείς στα πόδια σου, πέτα τον φόβο σου ξανά μες στο πηγάδι.

Πέταξε τον από πάνω σου με όλη σου την δύναμη. 

Λιώστον μες στα δύο σου χέρια.

Κάνε τον σκουπίδι, και πέτα τον πάλι στο τίποτα. 

Θάψε τον και ξέχασε τον. Ξέχασε πώς προφέρεται αυτή η λέξη. 

Όταν θα έχεις τελειώσει με τον φόβο σου, προσπάθησε να φτάσεις αυτό που σε κάνει ευτυχισμένο.

Θυμήσου όμως ότι είναι στον πάτο του πηγαδιού. 

Προσπάθησε με νύχια και με δόντια για να τον κατακτήσεις. 

Δεν έχεις πια τίποτα να φοβάσαι. Μόνο να ελπίζεις.

Και όταν θα έχεις στα χέρια σου αυτό που αποζητάς, ότι και αν είναι αυτό για σένα, φόρα το. 

Καντο δικό σου. Αγάπησε το σαν την ζωή σου. 

Και ποτέ μην το ξεχάσεις, γιατί θα σε ξεχάσει και αυτό.

Και ποτέ μην το αφήσεις, γιατί θα σε αφήσει και αυτό.

Όλοι απο εκείνο το πηγάδι προερχόμαστε.

Γεννιόμαστε και πεθαίνουμε παρέα με τους φόβους και τις χαρές μας.

Και τώρα σε αφήνω.

Έχω έναν φόβο να θάψω και μια χαρά να κατακτήσω.