Ζω τις μέρες αυτές που θες ο χρόνος να περνά γρήγορα, σαν τις σκέψεις σου.
Ζω μια απο αυτές τις μέρες που περιμένεις το πρωί για να βρεις ένα πρόγραμμα.
Να βρεις ένα πρόγραμμα και να θες να το ακολουθήσεις.
Να μην υπάρχουν εκκρεμότητες.
Μόνο ασχολίες, συναντήσεις, γέλιο, ζωή.
Και αυτό δεν συμβαίνει.
Και τότε γεμίζεις φόβο για τις μέρες που έρχονται,
και για τις μέρες που δεν περνάνε με τίποτα.
Αυτό που μονάχα θες, είναι να έχεις ένα κίνητρο και μια ημέρα γεμάτη,
και αυτό που τελικά έχεις είναι ένα κενό, και μια ακόμη νύχτα για να ελπίζεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου