Συνταξιδιώτες σε διαφορετικό ταξίδι.

Ξημερωσε και το φως ειναι αλλιωτικο.

Οι νυχτες πλεον περνανε γρηγορα μα η σκια σου χορευει ακομα αργα μεσα στο δωματιο.

Οι μνημες εκεινης της νυχτας ομως ειναι ακομα ζωντανες. Εκεινης της νυχτας που εφυγε γρηγορα. 

Γιαυτο και εσυ επέλεξες να ξεχασεις. 

Αποφασισες να μην κοιμασαι τις νυχτες. 

Αποφασισες να ξεχασεις και ετσι εκανες μια ευχη.

Ευχηθηκες, απο εδω και περα ο ηλιος να ανατελλει απο την δυση.

Ποτε δεν εμαθα το γιατι, μαλλον θα το ειχες αναγκη.

Για πες μου ομως, εσυ που θυμασαι τοσα καλα, που αρχιζει η αγαπη και τελειωνει η αναγκη, πες μου

που να κρατηθω; Στο ονειρο η στην αληθεια;

Πες μου, πως θα κανω τις νυχτες να κρατανε περισσοτερο; Πες μου το πως να μην κοιμαμαι τωρα πια με το φαντασμα σου. Πες μου, γιατι επελεξες να ξεχασεις;

Γιαυτο και εγω αποφασισα να κανω ενα ταξιδι. 

Ταξιδεψα στο ονειρο τελικα.

 Πηγα εκει που θα μπορουσα να φτιαξω τα δικα μου ηλιοβασιλεματα

 Εκει οπου ο ηλιος θα ανατελλει απο την ανατολη και οχι απο την δυση.

 Τα ρουχα της αναγκης τα εκαψα πια. Τι να τα κανω αφου εγω, εσυ, εμεις λογια δεν χρειαζομαστε; Οτι νιωθεις νιωθω, ακομα και αν ειμαστε συνταξιδιωτες σε διαφορετικο ταξιδι.

Εκεινη την νυχτα, που εφυγε και δεν την προλαβαμε, με ρωτησες πως ηταν η διαδρομη μου.

Εγω σου απαντησα πως ημουν απλα ενας ταξιδιωτης του μικρου σου κοσμου.

Ηρθε η ωρα να σου πω ευχαριστω γιατι σε λιγο ξημερωνει παλι.

Σε ευχαριστω για την βολτα. Απολαυσα καθε λεπτο. Καθε στιγμη.

Μην με ρωτησεις παλι ομως για την διαδρομη.

 Ενας ταξιδιωτης δεν μιλα ποτε για την διαδρομη.

Θυμαται παντα το ταξιδι. 

Ετσι και εγω...