Λαχταρώ (Σε)

Πόσο ακόμα, πόσο πιο συχνά και πόσο πιο πολύ θα συνεχίσω να σε ακολουθώ; 

Λυπάμαι που σε ακολουθώ. 

Το πράγμα που ορκίστηκα οτι δεν θα έκανα ποτέ, αυτό και κάνω. 

Είναι αλήθεια.

Απελπίζομαι απο την απελπισία που γεμίσει τα σωθικά μου.

Και όμως γελάω.

Γελάω και το γέλιο μου είναι μια έκρηξη απόγνωσης.

Και αυτό γιατί μισώ τις λέξεις που εκφράζουν τον πόνο μου χωρίς να τον απαλύνουν.

Μου γεμίζεις το μυαλό με τον τρόπο που μπορεί μόνο κάποιος που είναι απών.

Άσε με κάτω η βάλε με στην άκρη.

Μην έρχεσαι όταν σε φωνάζω και μην μου μιλάς όταν σου μιλώ. 

Η επιλογή είναι δική σου.

Εγώ δεν έχω άλλες επιλογές για να διαλέξω.

Η ιστορία επαναλαμβάνεται. 

Ξανά και ξανά.

Επαναλαμβάνεται μέσα σε ένα άδειο δωμάτιο απ'όπου δεν μπορώ να ξεφύγω. 

Πρέπει να είμαι εκεί που είναι γραφτό να βρίσκομαι.

Και τα πράγματα που θέλω, τα θέλω μαζί μου.

Αν μπορούσα να είμαι ελεύθερος απο σένα, θα το έκανα.

Αρκεί να είχα την μνήμη του χρυσόψαρου. 

Να σε ξεχνούσα και μετά να σε αναζητούσα πάλι σαν τρελός. 

\