Το τελος μιας εποχης

Τα βραδια πλεον ειναι ηρεμα. Δεν ερχεσαι πια. 

Αντι για σενα ερχονται ξανα τα ονειρα που εκανα παλια. 

Δεν ξερω γιατι. Δεν ξερω γιατι σταματησες να ερχεσαι. 

Καλυτερα ομως, θα μαθω να ζω και χωρις εσενα. 

Δεν θα ειναι δυσκολο. 

Θα μαθω να μην περιμενω τα βραδια να φανεις. 

Θα μαθω να κοιμαμαι νωρις για να μην σκεφτομαι. 

Θα μαθω να μην ελπιζω στο αβεβαιο.

Θα συνηθισω γρηγορα στην απουσια σου. Αφου παντα με αυτη ζουσα. 

Ειχα καιρο να δω καποιο ονειρο που να μην εισαι μεσα του και εσυ. 

Αλλα τα ονειρα μου τωρα αλλαξαν. 

Εγιναν πιο ζωντανα, πιο ομορφα. Πιο αληθινα. 

Οχι επειδη δεν βρισκεσαι μεσα σε αυτα. Οχι, οχι. 

Απλα ξερω πως τα οενιρα που θα βλεπω απο εδω και περα ισως καποια μερα πραγματοποιηθουν. 

Δεν θα ακουω τα τραγουδια που σε θυμιζουν. 

Θα ψαξω να βρω καινουργια, η θα ακουσω αυτα που ακουγα παλια. 

Δεν θα πηγαινω σε μερη που πηγαιναμε μαζι. 

Θα βρω καινουργια στεκια που να μην εχουν τα αποτυπωματα σου. 

Δεν θα αφησω να περασει μια μερα χωρις να βρισκομαι διπλα μου. 

Διπλα μου μπορω να ειμαι μονο εγω. 

Νομιζω πως εχω την δυναμη. 

Ολον αυτον τον καιρο ζουσα στην σκια σου. 

Νομιζω πως ηρθε η στιγμη να αγαπησω και την δικη μου σκια.

 

Ειναι ωραιο οταν μια εποχη φτανει στο τελος της. 

Ξερεις, μετα τον Χειμωνα ερχεται η Ανοιξη. 

Ετσι και η δικη μας εποχη τελειωνει.... 

Ισως τα ξαναπουμε. Αλλα μεχρι τοτε να ντυνεσαι καλα, γιατι εκει εξω φυσαει αδιαφορια.