27 Ιουνίου 2015

Αναμνηστικό (Το)




Την μέρα που θα σε φιλήσω θα σταματήσει ο χρόνος και θα φοβηθείς.
Αυτή την μέρα θα σε εγκαταλείψουν ακόμα και οι σκέψεις σου.
Θα σε αφήσουν έρμαιο μου.
Θα σε αφήσουν μόνο.
Εκείνα τα λιγοστά μα ατελείωτα δευτερόλεπτα θα κλέψω την ελευθερία σου.
Τα μάτια σου θα σφραγίσουν μην μπορώντας να αντέξουν την οδύνη ενός φιλιού. 
Μετά θα κλέψω την ψυχή σου καθώς θα την ρουφάω απο τα σωθικά σου.
Θα σε αφήσω άδειο. Πιο άδειο, και απο εκείνα τα πακέτα που κάπνισα για σένα. 
Ύστερα θα σε εγκαταλείψει το κορμί σου. 
Τα πόδια και τα χέρια σου θα σπάσουν από το βάρος της "ανάγκης".
Και έτσι όπως θα είσαι παραδομένος στο έλεος μου, θα σε σκοτώσω.
Θα κλέψω την τελευταία σου ανάσα, με ένα φιλί...

Μα πόσο εύκολα θα μπορούσα να σε σκοτώσω αυτά τα δευτερόλεπτα.
Επειδή όμως σε λαχταρώ, περισσότερο απο εμένα, για να σε αφήσω να πεθάνεις,
θα σε κρατήσω ζωντανό. για να θυμάσαι τι σημαίνει να είσαι έρμαιο ενός έρωτα.
Για να θυμάσαι τι σημαίνει φιλί και όταν στο δίνουν άλλοι να γελάς.